Life-hack #1 How to be seen?

Onzichtbaarheid
Zij die buiten onze muren wonen zijn eigenlijk onzichtbaar – ze spelen geen rol in ons leven. Als die rol fysiek noch economisch noch emotioneel is, zijn zij inwoners van wat ook wel de ‘hyperghettos’ wordt genoemd. Soms zijn dat fysieke wijken in steden, soms zijn dat tenten of ‘interneringskampen’ zoals de uitzetbajes in Zeist. De mensen die daar wonen worden niet langer als burgers beschouwd; zij zijn overbodig ofwel onrendabel verklaard en worden systematisch ‘verdreven’: bejaarden in tuinhuisjes, mensen met een verstandelijke beperking in opvanghuizen op het platteland, armen dicht opeengepakt in buurten met kleine woningen, illegalen in tentenkampen of gevangenissen.

Lifehack #1 – How to be seen?
Saskia Sassen besprak in de eerste Life Hack Marathon lezing niet hoe ‘onzichtbaren’ weer zichtbaar kunnen worden, maar wel de mechanismen die aan hun onzichtbaarheid bijdragen. In haar ogen zijn diverse onderdelen van de high finance wereld daarvoor verantwoordelijk. Hoewel nergens territoriaal verankerd, zijn zij wel degenen die de lagere economische klassen fysiek uit onze samenleving verdrijven. Denk maar aan de binnensteden van opgeruimde ‘global cities’ als Londen en New York. Tegenspreker Zihni Özdil daagde de academische wereld uit dit in gewone mensentermen uit te leggen: dergelijke scherpe analyses verdienen het door iedereen begrepen te worden.

Life Hack Marathon
Antwoorden vinden op de vraag How to be Seen? lag ter tafel in de eerste –slechts op uitnodiging toegankelijke – Life Hack Marathon. Projectleiders uit de zorgwereld, vertegenwoordigers van de opvang voor uitgeprocedeerde asielzoekers Toevlucht, consultants van Twynstra Gudde, managers van zorginstellingen, ex gedetineerden, kunstenaars, ervaringsdeskundigen van de Tussenvoorziening, medewerkers van het College voor de Rechten van de Mens en de Nationale Ombudsman, leden van LFB en creatieve ondernemers schoven bij elkaar om de systeemanalyse van Sassen invoelbaar te maken en met zijn allen kleine en potentieel grote ingrepen in de wereld, life hacks, te formuleren.

Het werkatelier was opgebouwd rond de inbreng van de kunstenaars Lino Hellings (PAPA, participating artists’ press agency) en Martijn Engelbregt (Circus Engelbregt), game-designer Kars Alfrink (Hubbub), B&K Ontwerpers en het mediacollectief SETUP. Hun bijdrage provoceerde en prikkelde de deelnemers om gezamenlijk te zoeken naar nieuwe oplossingen. PAPA presenteerde de resultaten van een foto-onderzoek bij instellingen voor dak- en thuislozen en uitgeprocedeerde asielzoekers, hedendaagse voorbeelden van ‘onzichtbaren’. Medialab SETUP ontwierp voor elke Life Hack Marathon digitale prototypes van life hacks. Life Hack Marathon # 1 opende de reeks met ‘hacking habitats’, een digitaal systeem dat helpt om informeel contact te leggen met de buren om vervolgens lokale netwerken op te bouwen. Met life hacks van deze dienst hackt de speler zijn of haar eigen leefomgeving.