Dries Verhoeven

FILTER: VIOLENCE AND ITS COUNTERSTRIKES

We beseffen weliswaar dat de armoede toeneemt, maar ironisch genoeg gaat dat gepaard met een zekere immuniteit voor de concrete hulpvraag van een mens op straat. We doen of diegene er niet is of schuiven hem vriendelijk terzijde. Geld doneren doen we liever via online banking aan een betrouwbare organisatie dan aan de eerste de beste bedelaar.

Het aantal hulpbehoevenden is gegroeid, maar tegelijkertijd zijn ze minder zichtbaar geworden. Het verdrijven van daklozen uit toeristenzones, het verbod op bedelen en de ontwikkeling van anti-daklozen straatmeubilair zijn daar mede debet aan. Het idee van de openbare ruimte als spiegel van de samenleving verdwijnt. Ons besef van de economische situatie van anderen halen we uit de krant, niet uit onze eigen ervaring.

Het werk Songs for Thomas Piketty is vernoemd naar de Franse econoom die radicaal de aanval opende op het dominante denken over de verdeling van inkomen en kapitaal. Op wisselende locaties in Utrecht plaatst Dries Verhoeven vijftien weekenden lang tien ‘bedelende ghettoblasters’. Willekeurig, alsof de bedelaar zelf even weg moest en zijn stem heeft achtergelaten. Er bovenop staat een schoteltje voor muntgeld. De ghettoblasters brengen de daklozen terug in de openbare ruimte en vragen voorbijgangers om hun eigen verhouding ten opzichte van de hulpvraag te definiëren. Leven we in een tijd waarin we meer empathie koesteren voor de machine dan voor de mens die zij representeert?

www.driesverhoeven.com