Life-hack #3 How to cross Borders

Bewegingsonvrijheid

Met een paspoort in de hand zou je hele wereld kunnen doorkruisen. De praktijk blijkt echter weerbarstiger. Landen bakenen hun territorium af met fysieke barrières en in stedelijke gebieden worden wijken voorzien van hekken. Dit ter bescherming tegen zogeheten dreiging van mensen buiten hun territorium. Het leidt tot mensonterende toestanden. Niet alleen fysieke barrières vormen een belemmering voor open uitwisselingen tussen personen. Ook het toegenomen toezicht door camera’s, het biometrisch volgen van potentieel verdachte mensen, het koppelen van Elektronische patiënten Dossiers en de handel in metadata door onze internetproviders zorgen ervoor dat mensen minder vrij kunnen bewegen. De wereld is al lang geen plek meer om vrij rond te reizen. Zelfs in onze eigen stad of buurt kunnen we niet meer gaan en staan waar we willen. Ook daar ontstaan ‘slimme grenzen’.

De lezing: 29 oktober – donderdagavond in Tivoli Vredenburg
In de publiek toegankelijke lezing in Tivoli Vredenburg [How to cross borders?] lieten James Bridle en Marleen Stikker zien welke ‘naam- en gezichtloze technologieën’ er allemaal zijn om grensbewaking te verfijnen, te versterken en te verplaatsen. Grenzen zijn gemuteerd van de ouderwetse grens waar je een paspoort moest laten zien als je een ander land binnen wilde, tot de hedendaagse digitaal ondersteunde in- en uitsluitingsmechanismen waar we allemaal wel eens tegen aan lopen, de een harder dan de ander. James Bridle www.booktwo.org toonde ons vervolgens dat tegenwoordig meer informatie over die grenssystemen te vinden is dan, en dat daar fascinerende en angstaanjagende projecten op het snijvlak van kunst en onderzoeksjournalistiek uit kunnen komen. Marleen Stikker www.waag.org betoogde dat we – als burgers – eerder in de vormgeving van die [digitale] in- en uitsluitingsmechanismen zouden moeten instappen.

Werkatelier op vrijdag en zaterdag
Op de vrijdag en zaterdag vond het besloten deel van de Life Hack Marathon plaats, voor het eerst op het Wolvenplein. Net als bij de vorige twee life hack marathons bracht Hacking Habitat hier een divers gezelschap bijeen. De kruisbestuiving tussen geheel verschillende werelden is immers één van de doelen van deze life hack marathons. Waarom ook weer? Omdat Hacking Habitat gelooft in de kracht van mensen om de wereld om hen heen te veranderen, om meer zeggenschap over je eigen leven te verkrijgen en om in de ontmoeting met anderen een waarde te herkennen die groter is dan het systematisch, algoritmisch geweld. In de life hack marathon werden zowel concrete life hacks ontwikkeld rondom de migranten’crisis’, als dwarsverbanden gelegd tussen deelnemers. Het spel ‘Fort Europa’, de app ‘Ontheemdingsbestrijdingsdienst’ en de uitkomsten van de PAPAfinds workshop komen ten tijde van de Hacking Habitat manifestatie (26 feb – juli 2016) allemaal terug in de [rand]programmering op het Wolvenplein.